Aby zakosztować konfitury cytrynowej...

... należy ją sobie najpierw zrobić!

Aby zrobić konfiturę cytrynową należy nabyć 1 kilogram cytryn koniecznie soczystych i o skórkach raczej grubych oraz posiadać 1 szklankę cukru i 1 litr wody. 

Przyznam szczerze, że oryginalny przepis głosi co prawda, iż należy do 1 kilograma cytryn wziąć 1,2 kg cukru, ale wychodzi z tego tak obrzydliwy ulepek, że żadne kubki smakowe nie są w stanie przeżyć zetknięcia z taką konfiturą. Przy produkcji kilku pierwszych partii konfitur (a robię ją kilka razy w roku od kilku dobrych lat) sukcesywnie zmniejszałam ilość cukru. Ostatnio doszłam do wniosku, że i dawkę 1 szklanki, którą zastosowałam ostatnio,  też chyba jeszcze nieco odchudzę. 

Cytryny szorujemy mydłem lub płynem do naczyń przy użyciu szczoteczki przeznaczonej do warzyw i owoców. Solidnie płuczemy. Mycie mydłem brzmi może dziwnie, ale bez obaw, owoce nie nabierają zapachu detergentów. 

Potem sparzamy solidnie wrzątkiem. 

Wkładamy do garnka, zalewamy zimną wodą (winna przykryć owoce, ale odrobinkę mogą wystawać ponad powierzchnię wody) i stawiamy na ogień. Od momentu zagotowania gotujemy na średnim ogniu przez 20 minut. Odcedzamy i zostawiamy na chwilę do lekkiego choć ostudzenia. 

Na dużym talerzu (tak by złapać na nim sok) kroimy cytryny w cienkie paseczki lub niechlujne, acz małe kawałeczki, jak kto lubi - chodzi tu głównie o skórki, bo środek i tak będzie jedną ciapą, z której przy okazji oczywiście usuwamy pestki. Pozostałe wnętrzności, jak miąższ oraz albedo, a także skórki - "przegródki" cytryny pozostawiamy do dalszej obróbki. Reasumując - usuwamy jedynie pestki, cała reszta po pokrojeniu wraca do garnka. 

Pokrojone cytryny wraz z ciapą cytrynową zalewamy w garnku zimną wodą. Odstawiamy na 3 - 4 godziny, przy czym zmieniamy wodę 3 - 4 razy, odcedzając za każdym razem (tak jak makaron, przez dociśniętą  do garnka pokrywkę) i nie przejmując się, że nam coś tam uleci do zlewu. 

W garnku z grubym dnem, takim konfiturowym, przygotowujemy syrop z 1 litra wody i 1 szklanki cukru. Gdy zacznie wrzeć wrzucamy cytryny i do momentu zawrzenia całości gotujemy na dużym ogniu. Potem na najmniejszym możliwym dla robienia przez konfiturę malutkiego bul bul gotujemy przez 2 godziny. Nie ma potrzeby stać przy garnku i ciągle mieszać bowiem jego zawartość jest bardzo bardzo wodnita pierwszego dnia obróbki. Po 2 godzinach wyłączamy. Przez noc pektyny działają na nasze cytryny i czynią ją szklistą oraz gęstą. 

Następnego dnia gotujemy konfiturę na małym ogniu przez 20 - 30 minut ciągle mieszając. Wkładamy do słoiczków i pasteryzujemy. 

Można też, i ja tak czynię, przed owym ponownym smażeniem lekko zblenderować konfiturę. Pozostawiam część skórek nie zmiksowanych, a część staje się bardziej maziowata. 

Z 1 kilograma cytryn uzyskuje się około 4 - 5 małych słoiczków konfitury. Zawsze robię co najmniej z 2 kilogramów, na mniej szkoda zachodu. A i tak zawsze więcej niż połowa wychodzi z domu wraz z przyjaciółmi i znajomymi Królika. 

Konfitura wydaje się bardzo pracochłonna i zawiła w przygotowaniu, ale to tylko pierwsze wrażenie. Też takie miałam kilka lat temu. Teraz jej robienie to pestka. Wszak w zasadzie robi się ją w międzyczasie. Międzyczasie między odkurzaniem, czytaniem książki, lepieniem pierogów, podejmowaniem gości kawą i pierniczkami... 

A smak konfitury jest bajeczny. Cytrynowość 200%!! Delikatność miąższu, lekka cierpkość skórki... mmmm... Idealna na kanapkę z twarogiem, z serem żółtym, na chleb ryżowy, do ciast i ciasteczek przeróżnych... Poezyjka! I jeszcze do pieczenia szarlotki czasem daję kilka łyżeczek. I do lodów śmietankowych... 

Na tej samej zasadzie można zrobić konfiturę pomarańczową i mandarynkową. Za każdym razem najważniejszą pierwszą czynnością jest wybór koniecznie soczystych!!!! owoców. Razu pewnego trafiłam na mączyte i jałowe pomarańcze. I choć smak był ten sam, to jednak konfitura nie była krystaliczna i błyszcząca. A to już nie to samo. 

Oczywiście konfitura nie posiada już żadnych witamin, zwłaszcza witaminy C!, ale cóż... Nikt nie jest doskonały. 

Smacznego! 

Pozdrawiam ze środka nazbyt ciepłego grudnia, bleeeee! 

Edyta z Kubkiem Kawy

p.s. 

Zapakowana w piękny słoiczek idealne na prezent:-)

p.s. 2 

 "Prawdopodobieństwo, że chleb spadnie na dywan 

stroną posmarowaną masłem, 

jest tym większe, im droższy jest dywan."

Henry Kissinger

p.s. 3 

Tygryssa w swoim oknie życia. Miejsce do wygrzewania się nad kaloryferem i w promieniach słońca oraz gabinet zabiegowy w jednym. To tutaj Pacjent Roku 2015 jest dwa razy dziennie poddawany kłuciu w celu podania insuliny. Taki to słodziak, że ma w sobie nazbyt dużo cukru. Jak niektóre konfitury.