Niemal only pikczersssssss...

Czas goni... pierwsze dzwoneczki pierwszego mikołajkowego lotu już można dosłyszeć w oddali... więc tylko obrazkowo. 

A! I przepraszam, że nie odpisuję na Wasze pyszne komentarze. I u Was się nie rozpisuję, gdy zaglądam. Norka ze mnie straszna, kajam się, posypuję głowę popiołem i co tam jeszcze wskazane. Zresztą... tyle się już strzępkowo nagadałam chwilami, że gdy na czas jakiś zamilknę to i z pożytkiem dla wszystkich będzie:-)

Co robię, gdy mnie nie ma? Słucham książek na płytach, słucham też, na przykład, Preisnera w dużych dawkach. Zasłuchuję się na nowo w starych Stingach, licząc na świętego Mikołaja, bo nowa płyta w sklepach:-) Piję zielone herbaty i białe, i hektolitry miętowej. I oczywiście kawę z kubka, z odrobiną pianki z mleka i szczyptą kardamonu. A Fabryka Małych Przyjemności produkuje wówczas...  

Przy okazji... Bałwanek powyżej nie ma nosa z tyłu głowy:-), jak go niektórzy postrzegają. On po prostu trzyma miotłę za plecami:-) Po stronie, po której jest no, znajdują się również oczy i guziczki!

Miałam tylko jedną piękną, zdobyczną, koronkę pod skrzydełka (po prawej). Reszta to już kombinacje różne tego i owego. 

A poniżej nieco zmodyfikowana wersja kartki, która zaleca wczucie się w święta:-) Wykrojnik zastrajkował i nie chce "wypuścić" wykrojonego elementu z siebie... Ech... Są sposoby na to? Podważanie szpikulcem nieco, ale jedynie nieco, pomaga. Tak więc pochwyciłam za dziurkacz gałązkowy. Mam nadzieję, że efekt nie jest gorszy...

Udoskonaliłam krajobrazową kartkę. I już mi się nawet podoba.

I jeszcze...

A w ruch poszła też moskitiera i zaczęło prószyć kolorowymi śnieżynkami...

... choć moje ulubione białe także sypią obficie z nieba...

I jeszcze koprodukcja z Mamą:-)

Choinkowo...

Krajobraz zimowy jeszcze raz

W wolnych chwilach sięgam po łyżwy i czekam na pierwsze lód na naszej Inie :-)

Nic w przyrodzie nie może się zmarnować, więc na bazie "odpadu" dużej śnieżynki zawieszam bombki.

Praca wre i huczy, i buczy... a niektórzy się w tym czasie lenią się okrutnie, ale tak przepysznie...

... choć często też pomagają nad wyraz mocno...

Ponieważ nie posiadam tzw. kącika do prac... a raczej posiadam, ale jest to mocno mobilny kącik do prac. Na czas przedświątecznej aktywności musiałam usunąć nieco książek, a w ich miejsce wstawić pudła przydasiowe. Jak to się zwie... Optymalizacja warunków pracy? Kurka, uciekło mi słowo...

I jeszcze kilka zaproszeń dla pewnego stowarzyszenia, w spokojnym stylu, na wigilijny wieczór.

Po tak wyczerpującym wzrokowo wpisie, zapraszam na coś pysznego. Takie świnki to lubię! Całą sobą! Znam co najmniej jedną osobę, która też zachwyci się pyszczkami świnkowymi:-) Gdyby jeszcze tak były czerwone w białe kropki, prawda? :-) 

A! To się chyba nazywa ergonomia! Ergonomia! Tego słowa szukałam wcześniej. 

Przepraszam za jakość niektórych zdjęć. No i to kadrowanie... Wiem, wiem, można sfotoszopować, rozjaśnić, ale czasu chwilowo szkoda:-) 

Pozdrawiam ogrrrrrrrromnie ciepło i serdecznie:-) 

Edyta z Kubkiem Kawy

ps. Mam tyle rzeczy, którymi ogromnie chcę się pochwalić, a które ostatnio, a i wcześniej, dotarły do mnie via Poczta Polska... Gdy tylko się wyrobię! Mam nadzieję, że Szanowni Nadawcy nie obrażą się, że jeszcze nie... :-)