Wpis o bardzo długim tytule, który...

... to tytuł nie chciał się zmieścić w przeznaczonym do tego miejscu, więc jest tu:

Pan Jelonek i jego kuzyni oraz cioteczno-cioteczni 
czyli maksymalnie minimalistyczne kartki, ale nie tylko takie

 oraz

errata obrazkowa do poprzedniego wpisu pt. "Marzą mi się białe święta..."
bo nic nie dało się tam obejrzeć

Poznajcie, proszę, Pana Jelonka.

Przedstawia się w dwóch odsłonach. 

Najsamprzód ortodoksyjny minimalizm... 

... a teraz tenże minimalizm okraszony rozpasanym napisem... 

... a to bliżsi kuzyni Pana Jelonka.

Już w nie tak maksymalnie minimalistycznych okolicznościach kartkowych...

... i dalsi kuzyni, powiedzmy... cioteczno - cioteczni, Pana Jelonka...

... przy okazji, poniżej - kartka od której zaczęło się moje chorągiewkowanie na kartkach.

Przyznam bez bicia, że pierwowzór tej kartki podejrzałam gdzieś w blogosferze, w jakimś małym kursie kartkowym, niestety nie pamiętam gdzie, więc nie mogę podać jej początku, przepraszam. 

... a wszyscy oni, Pan Jelonek i jego kuzyni, a także oczywiście cioteczno - cioteczni mieszkają w zaśnieżonym zimą lesie...

... gdzie teraz, jesienią, szeleszczą pod nogami miliony liści i jeszcze pachnie grzybami...


A teraz zapraszam na
dodatek nie-nadzwyczajny do niniejszego wpisu:

Errata obrazkowa do poprzedniego wpisu pt. "Marzą mi się białe święta..."
 bo nic nie dało się tam obejrzeć 

Poprzedni wpis zawierał w sobie kartki całe w bieli, które - na skutek żenującego poziomu zdolności fotograficznych te słowa piszącej - najzwyklej w świecie były niewidoczne. Ech i jeszcze raz ech! I znowu eeeech... Po krótkiej naradzie z Robiącymi Zdjęcia Lepiej a Nawet Wspaniale wysypałam ponownie białe kartki przed aparat. Efekt oto taki...

... i cały czas marzą mi się białe święta:-)

Pozdrawiam ciepło z pięknie pochmurnego i dżdżystego Goleniowa:-)
Edyta z Kubkiem Kawy


p.s.

PanaJelonkowy temat minimalizmu kontynuując...

"Właściwie wykorzystane minimum wystarczy na wszystko"
Julius Verne