Korespondencyjna adopcja:-)

Mój kalendarz w kuchni pokazuje dziś 

Dzień Psiej Adopcji:-)

Bez obaw, bez obaw!:-) 

Nie będę Was dziś namawiać do szybkiej adopcji psiaka lub kota. 

Taka sprawa   m  u  s  i   być przemyślana. I to przemyślana w każdym szczególe. Myślę sobie, że połowa spontanicznych adopcji kończy się właśnie w taki sposób. Albo też połowa psich zakupów przedstawiciela rasy na czasie. Kończy się właśnie tak, że niechciany i zagubiony zwierzak poszukuje nowego domu, nowego opiekuna, ciepłej ręki, która pogłaszcze i nakarmi, i ciepłego serca, które przytuli sierściuszka vel futrzaka.

Często używam wyrazów "chyba","raczej", 'wydaje mi się", ale tym razem użyję zdecydowane wyrazu "uważam" i to z wykrzyknikiem:-) 

Zdecydowanie uważam!, że skoro człowiek wywołał wilka z lasu:-) i uczynił sobie z niego pomocnika, towarzysza życia, przyjaciela to ma też obowiązek opiekować się tym byłym wilkiem po wsze czasy. Tak w ogóle (bo i pozostała zwierzyna, jak sarny, dziki, egzotyczne dla nas tygrysy, słonie, i tak bez końca), ale i w szczególe (bo odpowiedzialność za pojedyncze życie własnego psa czy kota). Wiem że to tak górnolotnie (po ludzku pisząc: z grubej rury!) brzmi, ale jakby nie patrzeć to my odpowiadamy za to, co dzieję się z naszymi zwierzętami. A czasem odpowiedzialność nasza bywa tak głupia, szczeniacka i okrutna, że nie wypada nawet używać tego wyrazu.

A więc bez obaw!! Nie będę namawiać do rzeczywistej, fizycznej adopcji psiaków i kotów. 

Choć jeśli sprawę przemyślicie i kiedyś... :-))))))  

Wracam do kalendarza w kuchni, gdzie dziś Dzień Psiej Adopcji. I choć nie zamierzam, jak już podkreślałam, namawiać Was na adopcję psa (czy kota:-)) to, z okazji takiego dnia!, spróbuję Was namówić na...

korespondencyjną adopcję psa lub kota:-) 

(Autorką wszystkich zdjęć pięknych pyszczków jest Ori - Niezrównana, Niezmordowana Gospodyni Domu Tymianka i Przytulmiankowa, która mam nadzieję mnie nie udusi, że "poczęstowałam" się Jej zdjęciami:-))

To byłby niewielki wysiłek obklikania raz w miesiącu konta bankowego. 

I mały / średni wysiłek finansowy przekazania raz w miesiącu kwoty 10 - 20 złotych. 

A może, jak kto może:-), coś pod 30 złotych.

Byle tylko zaadoptować psiaka lub rozkosznego mruczacza na czas dłuższy,

na przykład na rok. 

Choćby na rok:-) 

Jak zawsze odeślę Was do 

Domu Tymianka

(i fundacji Tymianka)

a od niedawna, na dniach wręcz 

jednocześnie do

Przytulmiankowa

KLIK

To tu właśnie Ori wraz z Panem Domu Tymianka

opiekują się 

niechcianymi, starszymi i młodszymi, 

porzuconymi, często bardzo skrzywdzonymi,

zbieranymi po całej Polsce

psami i kotami.

Przytulmiankowo znajduje się na terenie oddanym Fundacji nieodpłatnie przez Ori i Jej Męża, 

którzy także opiekują się całą kocio-psią ekipą, wożą do weterynarza, 

opatrują, pieszczą, 

składają w jedną całość ogrodzenia, wymiatają wszystkie brudy, 

myją wszystkie miski 

i 

drapią każde ucho:-) 

Z całego tego pięknego towarzystwa niech Wasze serce wybierze ulubieńca na oko:-)

i pamiętajcie o nim przez dłuższy czas.

Takie 10 - 20 złotych miesięcznie to i nic, i bardzo wiele. 

Może to być niemal nic, dla tego który daje i baaardzo wiele dla psiej michy:-)

Naprawdę doskonale wiem o tym, że 20 złotych może stanowić kawał kasy w domowym budżecie. 

Jednak z drugiej strony, gdy odpuszczę sobie dwa miesięczniki, z których nic mi nie przychodzi, 

poza kilogramem reklam i jednym dobrym artykułem,

 i zrobię z tymi pieniędzmi coś sensownego 

to jest mi odrobinkę lepiej na duszy. Nieco cieplej:-)

Przepraszam, że tak Was nagabuję. Bardzo przepraszam. 

Nie nalegam, naprawdę. 

Ale pomyślałam sobie, że może też byście chcieli poczuć takie ciepło:-)

A dla przyjemnego dnia

kilka miłych spojrzeń:-) 

Sopelek z beżowo - rudym noskiem

Przyjaciele na zawsze:-)

Filozoficznie zamyślony Mufinek 

Cudnie posiwiały pyszczek

A to mój ulubieniec, Bombik, do którego mam słabość, bo jesteśmy tak podobni do siebie:-)

Jak dwie krople wody! 

Gospodyni Domu Tymianka i Przytulmiankowa - Ori, opisała Bombika jako pękatego krótkołapka.

To tak jakby opisała mnie:-)

Tylko ja, niestety, nie mam tak pięknie brązowo - bursztynowych oczu i miękkiej sierści.

Oraz mokrego nosa.

I wąsików, jak w "Aksamitnym króliku", do wykochania...

Ale za to mam tak samo różowy język:-)

Życząc Wam pięknej, nie psiej:-), pogody jesiennej i mnóstwa pozytywnych doznań w niemal ostatnim tygodniu października, pozdrawiam ciepło:-)

Edyta z Kubkiem Kawy

ps. "Człowiek tyle jest wart, ile warte są sprawy, którymi się zajmuje."
                                                                                             (mój ulubiony bardzo) Marek Aureliusz