Dementi:-)

"Życie w ogóle prowadzi do rozpaczy. 

Poezja pomaga się z nią uporać." 

Tomas Venclova

I to by chyba w zasadzie wystarczyło dla zdementowania pogłosek o moim tragicznym stanie duchowym, łamane przez depresja, łamane przez dół totalny, łamane przez bardzo złe wydarzenie życiowe, które to pogłoski pojawiły się po moim dzisiejszonocnym wpisie z pięknym, mądrym, i  jednym z moich ulubionych wierszy Lorki. 

Ale że użyłam powyżej wyrazu "chyba" to przyznam jeszcze, że poruszyło mną bardzo to (choć i mocno rozbawiło! no przepraszam... bo że osiągnę wpisem taki efekt, nie przewidziałam!), że zaczęłam dostawać maile po brzegi wypełnione zaniepokojeniem, komentarze pełne przytulania, a nawet jeden telefon. Choć ten to akurat był z małym łomotem werbalnym:-) Bardzo bardzo bardzo mnie poruszyło to poruszenie:-) Poruszyło pozytywnie. I dziękuję za nie. I przepraszam.

Mój ulubiony czarny humor podszepnął mi nawet przy okazji, że może... coś w tym jest, że warto być na własnym pogrzebie?:-)  

Dla upewnienia Tuczytuających: naprawdę wszystko gra. Stało się jedynie tyle że podzieliłam się kawałkiem mojej ulubionej poezji, jednym z moich ulubionych wierszy Lorki i wierszy w ogóle. A że nie jestem rozgarnięta na tyle, by go jakoś ująć we własne słowa, więc go... przemilczałam.

Bo mam w sobie zawsze wiele strachu przed wszystkim możliwym, a przede wszystkim niezbyt różowo widzę przeróżne rzeczy, bo "życie w ogóle prowadzi do rozpaczy", stąd też i ulubienie takiego wiersza, i samo zwątpienie we mnie samej w najczystszej postaci. I wcale moje chwytanie każdej małej radości / przyjemności nie jest tu wykluczającym się, a jedynie wypracowanym, przetestowanym antidotum. 

A skoro już Was tu przywołałam, żeby tak po próżnicy, samym dementi pseudofilozoficznym Was nie męczyć, oto przepiśnik wczoraj poczyniony. 

I kilka przeprostych magnesów na lodówkę.

Przyznacie, że chałturkowanie wchodzi w skład zestawu przeciwdziałającemu "rozpaczy życia", prawda? 

A też i, co oczywiste!, same przepiśniki, receptury kulinarne i książki kucharskie w ogóle mają swój wielki wkład w pozytywny stan ducha i szczęśliwość ludzkości! Bo przecież...

"Ściśle rzecz biorąc, 

tylko jeden rodzaj książek 

pomnożył szczęście naszej Ziemi:

 książki kucharskie"

Józef Konrad Korzeniowski

I powiem Wam, że to chyba może być

święta prawda:-)

Pozdrawiam bardzo ciepło i nad wyraz serdecznie

i przytulam wszystkich mnie przytulających:-)

a także sprawczynię łomotu werbalnego via telefon:-)

Edyta z Kubkiem Kawy