Herbatka

Herbata w środku dnia tak przyjemna. Wybacz kubku z kawą...

Dziś już nastrój "zaokienny" taki bez wyraźnej pory roku. Śnieg jakby to zima. Słońce jakby to wiosna. Rynnami głośno spływa woda z topiącego się w słońcu śniegu. Ten dźwięk przypomina mi jesień. A tak daleko jeszcze do jesieni... Ech...

Jesień to dla mnie więcej herbaty mniej kawy. Stanowi dopełnienie długich popołudni i wieczorów. Zielona, którą zaczęłam pić lata temu w pracy, zachęcona przez Pana Jacha. Poziomkowa, którą polubiłam w stolicy Wielkopolski dzięki Konradowi. Biała, której pierwsza fiiżanka wypita w Kołobrzegu. I czasami tylko czarna, która idealnie komponuje mi się do kanapek z tomkiem (nie Tomkiem, tu nie ma błędu).

Dziś biała herbata z mandarynką i kwiatem poziomki. Do tego pomarańcza do podgryzania. I szybkie przeglądanie przepisów wielkanocnych w gazetach i książkach. A i tak pewnie skończy się na boskim, cudnym, pysznościowym Serniku Cioci Jadzi z Konfiturą Wiśniową i Czekoladą ... I to będzie to! Najlepsze co może się przytrafić do kawy po śniadaniu wielkanocnym! I do kawy po obiedzie. I przed obiadem. I po kolacji do kakao. Powiadam, sernik ów jest zacny.

A teraz herbatka. Pierwsza filiżanka to owa biała z mandarynką i kwiatem poziomki ...

... i druga filiżanka od Jeremiego ... 

"Z rozkoszy tego świata

ilości niepomiernej

zostanie nam po latach

herbaty szklanka wiernej.

I nieraz się w piernatach

pomyśli w porze nocnej:

- Ha, trudno! Lecz herbata!

Herbata szklanki mocnej.

Bo póki ciebie, ciebie nam pić...

póty jak w niebie, jak w niebie nam żyć!

Herbatko! Herbatko!"

                                                                                         z "Herbatki" Jeremiego Przybory

                                                                                    (o ile dobrze pamiętam słowa piosenki)

Jutro Mama ma urodziny! Szykuję małą niespodziankę - prezencik! 

Dobranoc 

Edyta z Kubkiem Kawy